Το Αιδονοχώρι βρίσκεται πλάι στην παλιά Εθνική Κοζάνης – Ιωαννίνων κοντά στην Νεάπολη σε απόσταση 2χλμ. και σε υψόμετρο 720μ. Με την τελευταία απογραφή της ΕΛΣΤΑΤ το 2011 αριθμούσε 43 μόνιμους κατοίκους, κυρίως τρίτης ηλικίας.
Το Αιδονοχώρι ήταν και αυτό την περίοδο της κυριαρχίας του Αλή πασά, ένα χωριό τσιφλίκι . Το 1780 έγινε τσιφλίκι του Αρβανίτη Χαιδάραγα, απ’ όπου και έδωσε ίσως το όνομα του στο χωριό. Δηλαδή «Χαιδάρ χωριό», που με το πέρασμα του χρόνου μετονομάστηκε σε Γαιδουροχώρι, μέχρι και το 1797 που οι δημογέροντες του χωριού το μετονόμασαν σε Αιδονοχώρι.
Η θρησκευτική ζωή των Αιδονοχωριτών συνεχίστηκε χωρίς καμία διακοπή στα χρόνια της Τουρκοκρατίας. Αυτό το αποδεικνύουν και οι τρείς εκκλησίες που έχει το χωριό.
Εκκλησία του Αγίου Νικολάου: χτίστηκε στις 13 Μαΐου το 1904 με το τέμπλο της να είναι από το 1906, ενώ κοσμούν εικόνες από το 1627 (Της Παναγίας), το 1780 (σε εικόνα του Χριστού) και το 1840 (σε Εικόνα του Αγίου Δημητρίου) , ενώ υπάρχει και ένα βιβλίο το Ευαγγέλιο Βυζαντινής γραφής εκδόσεως Βενετίας, του 1748.
Εκκλησία του Αγίου Αθανασίου: βρίσκεται στη νότια άκρη του χωριού σε περίοπτη θέση, όπου βρίσκεται και η εκκλησία του Κοιμητηρίου.
Και το εξωκλήσι της Αγίας Παρασκευής, δυτικά του χωριού σε κοντινή απόσταση, χτισμένο το 1958, πάνω σε ερείπια παλαιότερου εξωκλησιού.
Σχολείο του χωριού:
Το σχολείο του χωριού άρχισε να λειτουργεί συστηματικά στα 1860 στο νάρθηκα της εκκλησίας του Αγίου Νικολάου. Στα 1904 ταυτόχρονα με την ανέγερση του νέου Ναού του Αγίου Νικολάου, έχτισαν διώροφο διδακτήριο που το κόλλησαν σ’ έναν τοίχο της εκκλησίας. Στον επάνω όροφο είχε δυο αίθουσες διδασκαλίας και γραφείο που χρησίμευε και για κατοικία του δασκάλου, ενώ στον κάτω όροφο υπήρχε ξενώνας και στάβλος. Το 1924 το κτίριο αυτό κατεδαφίστηκε και χτίστηκε καινούριο, το οποίο κάηκε από τα κατοχικά στρατεύματα τον Ιούλιο του 1944. Το 1951 έγινε το σημερινό σχολείο σε έκταση 6 στρ.
Πηγή: Το Αηδονοχώρι Βοϊου Κοζάνης, Αδαμίδης Αλέξανδρος, Θεσσαλονίκη 1989
Φωτογραφίες: Eftixia Plazoumiti Photography