Η Θαυματουργική Πέτρα στον Ιερό Ναό Αγίου Πνεύματος
Στη Νεάπολη στη θέση που είχε χτισθεί ο ναός του Αγίου Πνεύματος προϋπήρχε από πολλά έτη η ‘’Μεγάλη Πέτρα’’ κάτω από ένα φτωχικό στέγαστρο, στο οποίο οι Χριστιανοί άναβαν κεριά, καντήλια και προσευχόντουσαν. Σε μικρή απόσταση από την πέτρα βρισκόταν η κατοικία του επί Τουρκίας ισχυρού επιχωρίου Διοικητού Δεμήρ Βέη. Ο ίδιος και άλλα μέλη της οικογένειάς του έβλεπαν ανά τακτά διαστήματα εφιαλτικά όνειρα, κατάσταση την οποία απέδιδαν στην ύπαρξη της πέτρας. Διέταξαν λοιπόν τον Δεμήρ Βέη να μετακινήσουν την πέτρα από εκεί. Πράγματι και έτσι έγινε. Επί τρεις φορές όμως η Μεγάλη Πέτρα μεταφέρθηκε και πετάχτηκε στον ποταμό Αλιάκμονα, η πέτρα όμως επανερχόταν στην αρχική της θέση. Είχαν θορυβηθεί με το γεγονός αυτό όπως ήταν φυσικό.
Θαυματουργική Πέτρα
Την ιστορία με τη θαυματουργική πέτρα , η οποία και σήμερα βρίσκεται σε ειδική θέση στον Ιερό Ναό του Αγίου Πνεύματος αναφέρει και ο Αχιλλέας Κεραμάρης και προσθέτει τα εξής: Παίρνει λοιπόν ο Χότζας την πέτρα, τη φορτώνει σε ένα κάρο παλιακό, με δύο ρόδες και την κατεβάζει και την πάει στο ποτάμι, τον Αλιάκμονα. Η πέτρα την άλλη μέρα βρισκόταν, από θαύμα στη θέση της. Ο Χότζας την πήγε δύο φορές αλλά κάθε φορά συνέβαινε το ίδιο. Καθώς τη φορτώνει στην άμαξα για να την μεταφέρει για Τρίτη φορά πλέον στο ποτάμι, η γυναίκα του τον σταματάει και του λέει , μην κάνεις τον κόπο να την ξαναπάς στο ποτάμι , περίμενε να σου φέρω τον κασμά, να τη σπάσεις.
Όμως καθώς έπιασε τον κασμά και πριν προλάβει να τον πάει στον Χότζα , πιάστηκε το ένα της πόδι και έμεινε πλέον παράλυτη και από τον Χότζα έμεινε παράλυτο το δεξί του χέρι και στράβωσε και το στόμα του σε τέτοιο βαθμό ώστε δεν μπορούσε πλέον να πηγαίνει στο τζαμί και να φωνάζει όπως πριν. Ο Χότζας αυτός αντικαταστάθηκε από κάποιον άλλο , που έμεινε στο σημείο της Νεάπολης όπου σήμερα βρίσκεται το σπίτι του Προσμά. Εκτός από τους Έλληνες όμως και οι Τούρκοι πίστευαν στις θαυματουργικές ιδιότητες της πέτρας του Αγίου Πνεύματος. Κατά την περίοδο του αλωνισμού αν τύχαινε και αρρώσταινε κάποιο άλογο το πήγαιναν στην πέτρα και γινόταν καλά.
Όλα αυτά βέβαια μπορεί να φαίνονται σαν παραμύθι όμως είναι πέρα για πέρα αληθινά και αποτελούν μέρος της ιστορίας του τόπου.
Ιερός Ναός Αγίου Πνεύματος
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΚΕΣ ΑΝΑΦΟΡΕΣ
Νέττας, Α. ΧΡΟΝΙΚΑ ΝΕΑΠΟΛΗΣ ΒΟΪΟΥ-ΚΟΖΑΝΗΣ. Εκδόσεις ΔΕΛΦΟΙ.
