Με καταγωγή από τη Νεάπολη Κοζάνης, o πάτερ Κωνσταντίνος Βασιλειάδης γεννήθηκε στη Γερμανία και στα επτά του χρόνια επέστρεψε με την οικογένειά του στην Ελλάδα, από το 2002, όταν χειροτονήθηκε ιερέας, μέχρι και σήμερα ζει μαζί με την οικογένειά του, την πρεσβυτέρα Κατερίνα και τα δυο του παιδιά, τον Παναγιώτη και την Ελένη στη Νεάπολη Βοΐου. Το 2009, μόλις τελείωσε τις θεολογικές σπουδές του στο ΑΠΘ, έφτιαξε την ιστοσελίδα tovoion.
Γράφει η Κέλλυ Γρηγοριάδου
Ο πάτερ Κωνσταντίνος Βασιλειάδης φωτογραφίζει και βιντεοσκοπεί με το drone του εδώ και δώδεκα χρόνια γνώριμα και ξεχασμένα μονοπάτια, χωριά, γωνιές, ανθρώπους, συγκινώντας τους ομογενείς και απανταχού Βοϊάτες. Μέσω της ιστοσελίδας του tovoion και του καναλιού του στο Youtube προβάλλει τις ομορφιές του Βοΐου και αναδεικνύει τα προβλήματα της περιοχής, συμβάλλοντας στη βελτίωση των συνθηκών ζωής και όχι μόνο. Ο ευρέως γνωστός «Παπα-razzi» καταγράφει από ψηλά την ομορφιά των Μακεδονικών τοπίων και την καθημερινότητα των ανθρώπων παρουσιάζοντας κάθε χωριό με το δικό του μοναδικό τρόπο, ενώ δεν υπάρχει εκδήλωση στην περιοχή την οποία να μην έχει καλύψει εκτενώς.
Ξωκλήσια, μνημεία, πλατείες, βουνά, λόφοι, γεφύρια, ήθη και έθιμα, τόποι και τρόποι του έδωσαν έναυσμα για εκτενείς καταγραφές.
Ο ψηφιακός αυτός θησαυρός λειτουργεί σαν κρίκος σύνδεσης, όχι μόνο της μιας γενιάς με την άλλη, αλλά και σαν επιστροφή στην ρίζα μας και σε τόπους ξεχασμένους.
Τι σας ώθησε και σας ενέπνευσε ώστε να δημιουργήσετε την ιστοσελίδα tovoion;
Θα μπορούσα να πω πως συνέβη τυχαία. Μου άρεσε η ενασχόληση με την φωτογραφία τοπίου και στον ελεύθερο μου χρόνο φωτογράφιζα τοπία της περιοχής μας χωρίς να τα δημοσιεύω κάπου. Σε μια συζήτηση που είχα με έναν φίλο μου ζήτησε να κάνω ένα blog ώστε οι φωτογραφίες να είναι διαθέσιμες και σε ένα ευρύτερο κοινό. Έτσι ξεκίνησα. Στην αρχή ασχολήθηκα κυρίως με φωτογραφία, αλλά με κέρδισε περισσότερο η βιντεοσκόπηση τοπίου. Το ένα έφερε το άλλο και φτάσαμε στο σημερινό αποτέλεσμα. Ξέρετε, λένε σε κάποιες περίπτωσεις “τρώγοντας έρχεται η όρεξη“ και όρεξη υπάρχει για να γυρίζουμε ξανά και ξανά όλο το Βόιο!
Πως συνδυάζεται τα ιερατικά σας καθήκοντα με την ιστοσελίδα σας;
Για εμένα πάνω από όλα είναι ο Χριστός, η Εκκλησία, η οικογένεια και ο τόπος μου. Αν μέσα σου έχεις κατασταλάξει στο πως θα τα ισορροπήσεις όλα αυτά, τα υπόλοιπα έρχονται μόνα τους.
Τόποι, γωνιές, φύση, άνθρωποι, μνημεία. Έχετε κάποια αγαπημένη γωνία στο Βόιο;
Το Βόιο το έχω περπατήσει απ’ άκρη σε άκρη. Ελπίζω να συνεχίσω όσο μου επιτρέπει ο Θεός να το κάνω. Αγαπώ όλο το Βόιο, όλες τις εποχές, δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποια συγκεκριμένη γωνία, γιατί κάθε περιοχή του Βοΐου, έχει τα δικά της χαρακτηριστικά και είναι μοναδική όπως μοναδικοί, είναι οι άνθρωποι που ζουν εδώ και προσπαθούν να κρατήσουν το Βόιο ζωντανό.
Παπα-drone, Παπα-razzi! Πως αισθάνεστε με τα παρωνύμια που σας δίνουν;
Το Παπα-razzi μου το έδωσε χαριτολογώντας σε μια εκδήλωση της Μητρόπολης, ο Μακαριστός μας Μητροπολίτης Σισανίου και Σιατιστής κ. Παύλος όποτε για μένα έχει μια ιδιαίτερη ευλογία. Το Παπα-drone μου το έδωσε ένας δημοσιογράφος από τη Αθήνα, ο Χρήστος Βασιλόπουλος, όταν κάναμε μια συνέντευξη για την εκπομπή “Η Μηχανή του Χρόνου “, ενθουσιάστηκε με κάποια πλάνα που του έκανα με drone στο χωρίο Μελάς στην Καστοριά έτσι ο τίτλος στην παρουσίαση του ήταν ο «Παπα-drone του Βοΐου». Δεν με ενοχλεί να με αποκαλούν έτσι, όταν φυσικά γίνεται καλοπροαίρετα.
Πως σας αντιμετώπισαν οι κάτοικοι της περιοχής όταν σας πρωτοαντίκρισαν με την φωτογραφική μηχανή στα χέρια; Πόσο άλλαξε αυτό στα χρόνια και πως σας αντιμετωπίζουν σήμερα;
Το παν είναι το πως θα διαχειριστείς εσύ αυτό που κάνεις. Αν το διαχειριστείς με μεράκι, φιλότιμο και διακριτικότητα, ο κόσμος το καταλαβαίνει έτσι δεν δημιουργείται πρόβλημα. Στην αρχή υπήρχε μια επιφυλακτικότητα την οποία καταλάβαινα και κατανοούσα γιατί ξαφνικά εμφανίστηκε ένας ιερέας και έκανε κάτι πέρα από αυτό που ήξεραν. Σήμερα όταν γίνεται κάποια εκδήλωση, ενός συλλόγου ή κάποιο πανηγύρι σε ένα χωριό θεωρούν δεδομένο ότι ο Παπάς με την κάμερα, θα έρθει να καλύψει την εκδήλωση.
Απανταχού Ελληνες, Βοϊάτες από κάθε γωνιά της γης σας στηρίζουν. Πριν 10 χρόνια με πενιχρά μέσα, φανταζόσασταν ότι θα μεγάλωνε τόσο πολύ αυτή η αγκαλιά;
Δεν το περίμενα, αλλά έχω μάθει να εμπιστεύομαι την ζωή μου στον Θεό. Πάντα λέω στον εαυτό μου, προχώρα και ότι επιτρέψει ο Θεός θα γίνει. Στο Βόιο, τα τελευταία 30 χρόνια της ζωής μου, έχω μάθει ότι οι άνθρωποι του, αυτοί που ζουν εδώ αλλά και αυτοί που ζουν αλλού, είναι άνθρωποι με φιλότιμο, φιλόξενοι και έχουν πολύ αγάπη για τον τόπο τους.
Πόσο και πώς επηρεαστήκατε από την πανδημία του κορωνοϊού;
Η καθημερινότητας μας άλλαξε πολύ, όμως είμαι από την φύση μου άνθρωπος αισιόδοξος και θα το πω χωρίς να θέλω να παρεξηγηθώ, αλλά έχω μάθει να προσαρμόζομαι αρκετά εύκολα σε όλες τις δύσκολες συνθήκες.
Υπάρχει κάτι που δεν θα ξεχάσετε ποτέ όσον αφορά την κάλυψη κάποιας εκδήλωσης;
Μου έχουν συμβεί πολλά σε εκδηλώσεις με τον χειρισμό του εξοπλισμού μου που μετά τα θυμάμαι και γελάω. Τα περισσότερα συμβαίνουν λόγω άγχους της στιγμής για να τα προλάβω όλα. Κάποια στιγμή σε μια εκδήλωση στην Βουχωρίνα, σε αντάμωμα χορευτικών, την στιγμή που ξεκίνησε ο χορός λέω στον φίλο μου τον Δημήτρη Στραβού «Εσύ κάνε λήψη την σέρα με την κάτω κάμερα και εγώ θα τραβήξω με το drone»., ανεβάζω λοιπόν το drone γύρω, πάνω, κάτω από το χορευτό και σκέφτομαι τι ωραία πλάνα που κάνω. Όταν γύρισα στο σπίτι διαπίστωσα ότι είχα ξεχάσει να πατήσω το rec και μου λέει τότε η Πρεσβυτέρα «Δεν πειράζει, μην στεναχωριέσαι είχε και ζέστη, ίδρωναν τα παιδιά και εσύ με το drone τους έκανες αέρα!»
H οικογένεια σας, σας έχει βοηθήσει;
Έκαναν αρκετή υπομονή. Δεν θα μπορούσα να καταφέρω τίποτα από όσα έκανα τα τελευταία 10 χρόνια αν δεν είχα την στήριξη της Πρεσβυτέρας Κατερίνας.
Έχετε ένα παιδί με ιδιαίτερες ικανότητες, ο αγώνας που δίνεται μεγάλος ποια ιδιαίτερα προβλήματα αντιμετωπίζετε; Ο Παναγιώτης σας ακολουθεί στις εξορμήσεις σας;
Έχω δυο παιδιά, την Ελένη που είναι τετάρτη Δημοτικού και τον Παναγιώτη που ανήκει στο φάσμα του αυτισμού, ο οποίος δεν μπορεί να μιλήσει αλλά με την δουλεία που έχει γίνει όλα αυτά τα χρόνια από την Κατερίνα και από μένα, έχει αρκετά βελτιωθεί και έχει δυνατότητες για ακόμα περισσότερη βελτίωση .
Ο Παναγιώτης με ακολουθεί στις εξορμήσεις και η επαφή του με τη φύση τον βοηθά, τον παίρνω μαζί μου από τότε που ξεκίνησε να περπατάει. Του αρέσει πολύ η βόλτα με το αυτοκίνητο, ακουμπά το πρόσωπο του στο παράθυρο και το απολαμβάνει σαν να βλέπει ταινία. Η χαρά του είναι μεγάλη, όταν πάμε σε ποτάμια με γεφύρια, κάθεται ώρες και πετάει πέτρες μέσα στο νερό.
Καλή μας Αντάμωση στο Βόιο!
Φωτογραφίες: Γρηγόρης Δάλλης
Πηγή: myvoio.com
