Το σχολείο παλιότερα στεγαζόταν σε κτήριο της κοινότητας ‘’το Αμέλικο’’. Το Αμέλικο ήταν κτήριο που στην αρχή χρησιμοποιήθηκε σαν στρατώνας και ξενώνας και έπειτα σαν σχολείο. Κατασκευάστηκε με χρήματα που προσέφεραν οι κάτοικοι των γύρω περιοχών. Πέρα από δημοτικό σχολείο χρησιμοποιήθηκε και για Κοινοτικό Γραφείο, Ταχυδρομείο, Δικαστήριο και το ‘’Σπίτι του παιδιού’’ της Βασιλικής Πρόνοιας.
Σήμερα στο σημείο αυτό υπάρχει το κτήριο το οποίο κατασκευάστηκε το 1976 και για αρκετά χρόνια λειτούργησε η Κοινότητα του Αυγερινού. Τώρα όμως εκεί λειτουργούν τα γραφεία του δημοτικού διαμερίσματος Αυγερινού.
Το ενδιαφέρον όλων των κατοίκων του Αυγερινού καθώς και όσων βρισκόταν μακριά στην Κωνσταντινούπολη ήταν στραμμένο κυρίως στην ύπαρξη , τη λειτουργία και τη συντήρηση του Σχολείου στο χωριό.
Το νέο διδακτήριο οικοδομήθηκε στις 13 Νοεμβρίου το 1950 και τα εγκαίνιά του έγιναν 12 Οκτωβρίου το 1952. Είναι κατασκευασμένο από πέτρα. Διαθέτει έναν όροφο , τρεις αίθουσες διδασκαλίας , δύο γραφεία και ένα ισόγειο αποτελούμενο από δύο χώρους. Για την ανέγερσή του ξοδεύτηκαν αρκετά χρήματα. Ευεργέτες του σχολείου αναφέρονται οι εξής: Στέργιος Π. Τάρης, Δημήτριος Κ. Τάρης, ο Αστέριος Κ. Παπαϊωάννου, ο Ι. Γκάσης, ο Αριστοτέλης Τσίμτσος, ο Παπακωνσταντίνου και ο Γκίνης. Έχουν σωθεί δύο τετράδια γραμμένα στο χέρι του δασκάλου Γκάση τα οποία περιέχουν πληροφορίες για τα περιουσιακά στοιχεία του σχολείου και γενικά τα ιστορικά.
Από το προαύλιο στα δεξιά υπάρχει το ωρολογοστάσιο που ήταν δωρεά του Κώστα και της Μαρίας Εξαρχοπούλου. Την περίοδο του 1904 ξεπερνούσε τους 130 μαθητές και κατά τη διάρκεια του Μεσοπολέμου έφτασε τους 150 μαθητές. Λειτούργησε 250 χρόνια και λόγω κοινωνικοοικονομικών συνθηκών σταμάτησε τη λειτουργία του το 1996.
Τώρα το παλιό Σχολείο λειτουργεί σαν μουσείο και πνευματικό κέντρο. Στο εσωτερικό του υπάρχουν πολλά εκθέματα όπως πολύ παλιές φωτογραφίες, φουστανέλες μακεδονίτικης ραφής καθώς και παραδοσιακές ενδυμασίες όπως είναι η ξακουστή Κοντούσια. Το συγκεκριμένο λαογραφικό μουσείο ιδρύθηκε από το Σύλλογο Γυναικών Αυγερινού οι οποίες προσέφεραν πολλά παλιά αντικείμενα και τα εγκαίνιά του έγιναν στις 15 Αυγούστου το έτος 2013.
Μέσα στο επιβλητικό λοιπόν αυτό κτήριο βλέπουμε να ξεδιπλώνεται όλη η ιστορία και οι ασχολίες των κατοίκων του Αυγερινού. Μπαίνοντας μέσα στο μουσείο αντικρίζουμε εκκλησιαστικά και σχολικά αντικείμενα, φορεσιές παραδοσιακές καθώς και επαγγελματικά είδη που χρησιμοποιούσαν οι Αυγερινιώτες σε διάφορα επαγγέλματα.
Σε ένα άλλο δωμάτιο υπάρχουν το πλυσταριό, το μαγειρείο , ο αργαλιός και άλλα. Επίσης υπάρχει και μια αναπαράσταση της κρεβατοκάμαρας. Πιο πέρα βρίσκεται και η αναπαράσταση από ένα παλιό παντοπωλείο με τα διάφορα είδη που πουλούσαν και τη ζυγαριά.
Τέλος υπάρχει ακόμη μια αίθουσα που είναι αφιερωμένη στο παλιό σχολείο, με τα παλιά θρανία, τα παλιά βιβλία και οτιδήποτε άλλο έχει σωθεί.
Όλα τα εκθέματα του μουσείου αποτελούν μέρος της παγκόσμιας κληρονομιάς και συγκεκριμένα της κληρονομιάς του Αυγερινού. Είναι αδιάψευστοι μάρτυρες του πολιτισμού και της παράδοσής του και οι Αυγερινιώτες έχουν χρέος τιμής να τα περισώσουν.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΚΕΣ ΑΝΑΦΟΡΕΣ
ΑΥΓΕΡΙΝΟΣ. Το γραφικό κεφαλοχώρι, απαστράπτουσα κορωνίδα του Βοΐου (1630-2010). ΕΚΔΟΣΗ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΑΥΓΕΡΙΝΙΩΤΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ. Θεσσαλονίκη, Ιούνιος 2010.
