Η Δυτική Μακεδονία είναι ένας ευλογημένος τόπος, όπως θα μπορούσε να πει κανείς και για το σύνολο της Ελληνικής επικράτειας.
Μια περιφέρεια με πολλές ομορφιές, όπως δάση, βουνά, λίμνες, ποτάμια, ενώ στο έδαφός της καλλιεργούνται αγνά και ποιοτικά προϊόντα.
Από τις πιπεριές Φλωρίνης, τα μανιτάρια των Γρεβενών, το όσπρια της Φλώρινας και της Καστοριάς, τον κρόκο Κοζάνης, τα μήλα στον Δήμο Εορδαίας, τα ροδάκινα στον Βελβεντό και τα εξαιρετικά κρασιά του Αμυνταίου. Δεν γίνεται να μην αναφερθούν οι καλλιέργειες σιτηρών, αρωματικών φυτών και βοτάνων, αλλά και τα εξαιρετικά τυριά των κτηνοτρόφων.
Με την τόσο μεγάλη ποικιλία στις καλλιέργειες, η Δυτική Μακεδονία θα μπορούσε να αποτελεί ένα σημαντικό σημείο γαστρονομικής αναφοράς, σε συνδυασμό με τον αγροτουρισμό. Πεδία στα οποία επιδέχονται μεγάλα περιθώρια ανάπτυξης, χωρίς ωστόσο να έχουν γίνει σημαντικά βήματα προς την κατεύθυνση αυτή.
Βέβαια, με τις ραγδαίες εξελίξεις στον χώρο της ενέργειας και στα πλαίσια της βίαιης απολιγνιτοποίησης, οι αξιώσεις των πολιτών είναι μεγάλες, με κατεύθυνση –μεταξύ άλλων- τον πρωτογενή τομέα.
Τα τελευταία χρόνια παρακολουθούμε να γίνεται μια αργή, αλλά σταθερή προσπάθεια εκσυγχρονισμού, οργάνωσης, ανάπτυξης καινοτόμων δράσεων και διασύνδεσης του αγροτοκτηνοτροφικού τομέα με την ακαδημαϊκή κοινότητα, αξιοποιώντας παράλληλα τα Ευρωπαϊκά χρηματοδοτικά εργαλεία.
Ένα από αυτά τα Ευρωπαϊκά χρηματοδοτικά εργαλεία αποφάσισε να εκμεταλλευτεί πριν από 30 χρόνια, μια ομάδα γυναικών στον Άγιο Γεώργιο του Δήμου Ηρακλεωτών Γρεβενών κάνοντας, παράλληλα, τα πρώτα της επιχειρηματικά βήματα.
Το 1992, λοιπόν, 20 γυναίκες, μόνιμες κάτοικοι στην Τ.Κ. Αγίου Γεωργίου, σύστησαν τον Αγροτικό Βιοτεχνικό Συνεταιρισμό Γυναικών Αγ. Γεωργίου, ο οποίος ασχολείται με τον τομέα της μεταποίησης – τυποποίησης, παράγοντας παραδοσιακά προϊόντα όπως είναι τα πέτουρα (ευρέως γνωστά ως χυλοπίτες), τα διάφορα είδη τραχανάδων και τις παραδοσιακές πίτες.
Για το εγχείρημά τους αυτό, αξιοποίησαν το Ευρωπαϊκό πρόγραμμα Leader 1. Να σημειωθεί ότι εγκρίθηκαν ως μία από τις καινοτόμες επιχειρήσεις της εποχής.
Για την πορεία του Γυναικείου Συνεταιρισμού από την έναρξη λειτουργίας του μέχρι σήμερα, μας μίλησε η υπεύθυνη κα. Παναγιώτα Καραγιάννη.
« Ο Αγροτικός Βιοτεχνικός Συνεταιρισμός Γυναικών Αγ. Γεωργίου συστάθηκε το 1992 από 20 γυναίκες του χωριού. Βασική προϋπόθεση για να γίνει μέλος μια γυναίκα είναι να κατοικεί μόνιμα στην περιοχή και να έχει η ίδια ή η οικογένειά της αγροτική εκμετάλλευση. Η παραγωγή επικεντρώνεται στα παραδοσιακά προϊόντα. Πέτουρα, τραχανάδες, το ποντιακό ευριστό, πίτες, κουλουράκια, γλυκά ταψιού που διατηρούνται εκτός ψυγείου, εποχιακά γλυκά όπως μελομακάρονα και κουραμπιέδες κατά την διάρκεια των Χριστουγέννων και σαλιάρια όλο το χρόνο.
Η παραγωγή και η συσκευασία των προϊόντων πραγματοποιείται στον Αγροτικό Βιοτεχνικό Συνεταιρισμό Γυναικών, ενώ η διανομή γίνεται μέσω αντιπροσώπου σε όλη σχεδόν την Ελλάδα. Φυσικά αξιοποιούμε το διαδίκτυο κι εξυπηρετούμε μεμονωμένους πελάτες τόσο σε τηλεφωνικές παραγγελίες όσο και μέσω του e-shop που διατηρεί ο συνεταιρισμός.»
Από το 1992 αρκετές γυναίκες έφυγαν και νέες προστέθηκαν στο δυναμικό του Γυναικείου Συνεταιρισμού.
Ρωτήσαμε την κα. Καραγιάννη για το πόσο εύκολο ή δύσκολο ήταν να εδραιωθούν, να αποκτήσουν πελατολόγιο και να κερδίσουν την εμπιστοσύνη των συνεργατών τους.
Μ’ ένα γλυκόπικρο χαμόγελο μας απάντησε: «Το να είσαι γυναίκα και να παλεύεις να στηριχθείς επιχειρηματικά στα πόδια σου είναι κάτι πολύ δύσκολο. Στην αρχή υπήρχε η καχυποψία για το πόσο αξιόπιστες μπορούσαμε να είμαστε κι αν τελικά θα τα καταφέρναμε. Σιγά – σιγά, με πολλή δουλειά και καλή οργάνωση, καταφέραμε να φτάσουμε σ’ ένα πολύ ικανοποιητικό σημείο. Με την πάροδο του χρόνου βελτιωνόμαστε όλο και περισσότερο τόσο στην παραγωγή όσο και στην προώθηση των προϊόντων μας. Οι γυναίκες, θεωρώ, χρειάζεται να καταβάλλουν μεγαλύτερη προσπάθεια (κυρίως λόγω φύλου) για να τα καταφέρουν. Κι εμείς τα καταφέραμε.»
Μέσα σε αυτά τα 30 χρόνια υπήρξαν σκαμπανεβάσματα, αλλά ποτέ δεν το έβαλαν κάτω και δεν τα παράτησαν. Η οικονομική κρίση δοκίμασε σημαντικά τις αντοχές τους και τώρα ήρθε να προστεθεί το ζήτημα της πανδημίας . Οι αντιξοότητες πολλές, όμως η διαφύλαξη της πολύ καλής ποιότητας των προϊόντων είναι το εχέγγυό τους.
Η λειτουργία του Αγροτικού Βιοτεχνικού Συνεταιρισμού Γυναικών Αγ. Γεωργίου, πέρα από τις θέσεις εργασίας που παρέχει στα μέλη του, στηρίζει παράλληλα τους παραγωγούς της περιοχής, με την προμήθεια πρώτων υλών, όπως το αλεύρι (σιτάρι) και το γάλα, από αυτούς. Ουσιαστικά συνεισφέρει, επιπλέον, στην τοπική οικονομία.
Οι γυναίκες του συνεταιρισμού είναι διαφόρων ηλικιών, όπου η καθεμία αποτελεί σημαντικό κρίκο της εργασιακής αλυσίδας. Οι νεότερες έχουν αναλάβει το κομμάτι του διαδικτύου, την διαχείριση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, αλλά και του ηλεκτρονικού καταστήματος, ενώ οι μεγαλύτερες επικεντρώνονται στην παραγωγή.
Ο Αγροτικός Βιοτεχνικός Συνεταιρισμός Γυναικών Αγ. Γεωργίου μέσα από τον πραγματικό διάλογο, τον σωστό καταμερισμό εργασιών και την συλλογική προσπάθεια, μπορεί κι ανταποκρίνεται στις όλο κι αυξανόμενες απαιτήσεις που δημιουργούν οι τελευταίες εξελίξεις. Για το λόγο αυτό, ήδη έχουν ξεκινήσει οι αναζητήσεις για νέα προϊόντα, καινοτόμα, συμβατά με τα σύγχρονα θέλω των καταναλωτών.
Το παράδειγμα των γυναικών της Τ.Κ. Αγ. Γεωργίου μπορούν να το ακολουθήσουν κι άλλες γυναίκες της περιφέρειάς μας. Θα ήταν ευχής έργο. Μπορούν να βρεθούν καινοτόμες ιδέες, αρκεί να υπάρχει διάθεση για σκληρή δουλειά. Σημαντικό θα ήταν, να σταθεί αρωγός η Περιφέρεια σε τέτοιες πρωτοβουλίες, πιέζοντας την κεντρική διοίκηση για πιο στοχευμένα προγράμματα κι ουσιαστική στήριξη των νεοφυών επιχειρήσεων.