Η τοπική μας χλωρίδα, πλούτος μοναδικός και αναντικατάστατος

Στη Δυτική Μακεδονία, στη Βόρεια Ελλάδα, βρίσκεται ο Μπούρινος. Μικρός σε σχέση με τα γύρω του βουνά σε ύψος και έκταση, μεγάλος σε φυσικό κάλλος και ποικιλότητα χλωρίδας και πανίδας. Δεν τον γνωρίζουν πολλοί όμως τον αγαπούν ιδιαίτερα οι κάτοικοι του Βοΐου,οι οποίοι ζουν κοντά του και βλέπουν καθημερινά τον ήλιο να ανατέλλει από την κορυφή του.

Κείμενο και Φωτογραφία: Παπαδόπουλος Θεόδωρος- Δασολόγος Περιβαλλοντολόγος, MSc Βοτανικής- Γεωβοτανικής

Δεν πρόκειται για ένα βουνό αλλά για οροσειρά που ξεκινά από την κοιλάδα της «Μπάρας» και φτάνει μέχρι την Ιερά Μονή Ζάβορδας προς τα νοτιοανατολικά. Η ψηλότερη κορυφή, στα 1866 μέτρα είναι ορατή από άκρη σ’ άκρη στις περιφερειακές ενότητες Κοζάνης και Γρεβενών.

Η χλωρίδα παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, καθώς χαρακτηρίζεται από μεγάλη ποικιλότητα σε σχέση με την έκτασή του και ασυνήθιστα μεγάλο αριθμό ενδημικών φυτών, τα οποία δεν βρίσκονται πουθενά αλλού στον κόσμο.

Στην περιοχή έχουν βρεθεί μέχρι στιγμής τουλάχιστον 1000 είδη και υποείδη φυτών. Τα 30 από αυτά είναι ελληνικά ενδημικά.Βρίσκονται μόνο στη χώρα μας, ενώ 10 από αυτά είναι τοπικά ενδημικά, τα οποία βρίσκονται μόνο στο όρος.

Για την προστασία και διατήρηση της μοναδικής χλωρίδας και της σπάνιας βλάστησης και πανίδας που φιλοξενεί ο Μπούρινος, έχει συμπεριληφθεί στο ευρωπαϊκό δίκτυο προστατευόμενων περιοχών “Natura 2000”.

Πέρα από τον μεγάλο αριθμό ενδημικών φυτών, τα οποία είναι σπάνια λόγω περιορισμένης εξάπλωσης, πολλά είδη και υποείδη βρίσκονται υπό καθεστώς νομικής προστασίας, όπως το Προεδρικό Διάταγμα 67/1981 «Περί προστασίας της αυτοφυούς Χλωρίδος και Άγριας Πανίδος και καθορισμού διαδικασίας συντονισμού και Ελέγχου της Ερεύνηςεπ΄αυτών».

Τα είδη φυτών που βρίσκουμε εκεί μπορούμε να τα δούμε από κοντά σε μορφή φυτικού δείγματος στη Βοτανική Συλλογή Σιάτιστας, η οποία στεγάζεται στο υπέροχο ιστορικό κτίριο του Τραμπάντζειου Γυμνασίου.

Εκεί θα βρούμε τα τοπικά ενδημικά Drymocallis longisepala subsp. longisepala, Hesperis theophrasti subsp. rechingeri, Onosma elegantissima, Peucedanum vourinense, Silene parnassica subsp. vourinensis, Silene vulgaris subsp. vourinensis, Stachys goulimyi και Violavourinensis.

Θα βρούμε επίσης φυτά εξαιρετικής ομορφιάς, τα οποία χρησιμοποιούνται ως καλλωπιστικά σε όλο τον κόσμο όπως τα κρίνα Liliummartagon και Liliumchalcedonicum, φαρμακευτικά όπως η λαδανιά Cistuscreticus, πάρα πολλά αρωματικά όπως το βουνίσιο τσάι Sideritisscardica, το φασκόμηλο Salviaofficinalis και το γιαννάκι Salviasclarea. Θα βρούμε δένδρα και θάμνους, ξυλοπαραγωγά όπως τομαυρόπευκο Pinusnigra και το έλατο Abiesborisiiregis, καρποφόρα όπως η ελληνική σορβιά Sorbusgraeca και εκατοντάδες ακόμα.

Τα τελευταία χρόνια, με τη ραγδαία αλλαγή του περιβάλλοντος και την ανάγκη προσαρμογής του ανθρώπου σε ολοένα και δυσκολότερες συνθήκες, γίνεται σιγά σιγά συνείδηση όλο και περισσότερων ότι οι φυσικοί πόροι είναι απαραίτητοι και όχι ανεξάντλητοι. Το φυσικό περιβάλλον είναι το τελευταίο καταφύγιο κάθε ζωντανού οργανισμού και πολύ γρήγορα μπορεί να γίνει από φιλικό εχθρικό ή ακόμα και να χαθεί τελείως, αφήνοντας πίσω ”κρανίου τόπο”, στον οποίο σίγουρα δεν μπορεί να επιβιώσει ο άνθρωπος.

Ένα πλούσιο και υγιές περιβάλλον, το οποίο συντηρεί μεγάλη ποικιλία φυτών και ζώων σε ισορροπία, μπορεί να προσφέρει στον άνθρωπο εξαιρετική ποιότητα ζωής, με πλούτο και υγεία.Απαραίτητη προϋπόθεση είναι ο συνδυασμός εκμετάλλευσης και διατήρησης. Η καλύτερη γνώση του τόπου μας και η έγνοια, ώστε να μη πάρουμε περισσότερα από όσα μπορεί να μας δώσει σήμερα, γιατί είναι αδύνατο να προβλέψουμε με βεβαιότητα, πόσα θα μπορεί να μας δώσει την επόμενη ημέρα.Όλα όσα απολαμβάνουμε προέρχονται από τη φύση και είναι ψευδαίσθηση ότι μπορούμε να την ελέγχουμε απόλυτα και να τη μεταχειριζόμαστε με απληστία.

Αυτή η νοοτροπία οδήγησε σε απώλεια πολλών φυσικών πόρων, ενώ διαρκώς αναζητούνται νέοι. Τα φυτά καθορίζουν την τροφή, τη στέγη και την υγεία μας. Η χώρα μας σε αυτό τον τομέα είναι καλά προικισμένη. Μπορούμε να τα αυξήσουμε και θα είμαστε εμείς οι κερδισμένοι. Να τα καλλιεργήσουμε και να τα απολαύσουμε. Αυτά θα μας δώσουν απλόχερα τους σπόρους, τα παιδιά τους.

 

Πηγή: myvoio.com

 

 

Exit mobile version