Μανιταροδιαδρομές στο Άνω Βόιο . Ανακαλύψτε τα μανιτάρια Κριμήνι

Κείμενο – Φωτογραφίες: Ψηλέκαρης Αριστείδης, Πολιτικός Μηχανικός

Ένας θησαυρός κρυμμένος στο δάσος, αγαπημένη τροφή μικρών και μεγάλων, τα βρίσκουμε παντού, ενώ μαγειρεύονται με χίλιους δύο τρόπους.

Πόσα μανιτάρια υπάρχουν

Στη φύση έχουν καταμετρηθεί 38.000 ποικιλίες μανιταριών. Κάποιες από αυτές είναι εδώδιμες και κάποιες άλλες τοξικές. Μπορεί να προκαλέσουν δηλητηριάσεις ή ακόμα και θάνατο. Όλα τα μανιτάρια έχουν εξαιρετικά θρεπτικά στοιχεία. Έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε πρωτεΐνη, η οποία είναι εφάμιλλη της ζωικής, χωρίς ίχνος χοληστερίνης. Περιέχουν βιταμίνη C, βιταμίνες του συμπλέγματος Β, σίδηρο, ψευδάργυρο, μαγγάνιο, φώσφορο, κάλιο, χαλκό και σελήνιο. Με λίγα λόγια, είναι ένας διατροφικός θησαυρός.

Μανιτάρια του δάσους

Στην φύση του Βοΐου υπάρχουν αρκετά εδώδιμα μανιτάρια. Εδώ σας έχουμε τα 4 πιο διαδεδομένα βρώσιμα είδη , 2 λιγότερο γνωστά , ένα άγνωστο και μία έκπληξη:
Τα γνωστά
• Το Amanita caesarea είναι ένα εξαιρετικά νόστιμο μανιτάρι που συγκαταλέγεται στα κορυφαία είδη γνωστό από τα παλιά χρόνια όπου οι αρχαίοι Ρωμαίοι το είχαν σε μεγάλη εκτίμηση. Το Amanita caesarea είναι διαδεδομένο είδος μανιταριού στη χώρα μας, καρποφορεί καλοκαίρι και φθινόπωρο σε δάση κυρίως πλατύφυλλων, σε ομάδες, είναι θερμόφιλο είδος και γι’ αυτό του αρέσουν τα ξέφωτα και οι άκρες των δρόμων. Ελληνική ονομασία: Αμανίτης ο καισαρικός. Κοινές ονομασίες: Αυγό, Κοκκινούσκα.

• Το εξαιρετικά νόστιμο Boletus aereus Βωλίτης ο Χάλκειος, είναι ένα από τα πιο εμπορεύσιμα είδη μανιταριών, είναι διαδεδομένο είδος στη χώρα μας, είναι θερμόφιλο είδος, καρποφορεί τέλος καλοκαιριού και το φθινόπωρο, συνήθως σε μικρές ομάδες, σε δάση πλατύφυλλων κυρίως βελανιδιάς και καστανιάς. Επιστημονική ονομασία: Boletus aereus. Κοινά ονόματα: Πορτσίνι, Καλογεράκι ή βασιλομανίταρο.

• Το συχνό και εξαιρετικά νόστιμο Boletus edulis Βωλίτης ο εδώδιμος είναι από τα πιο περιζήτητα άγρια μανιτάρια, καρποφορεί τέλος καλοκαιριού και φθινόπωρο, σε ομάδες, σε δάση κυρίως ορεινών κωνοφόρων και σπανιότερα σε πλατύφυλλων ειδών. Επιστημονική ονομασία: Boletus edulis. Κοινά ονόματα: Πορτσίνι, Βασιλικό, Βασιλομανίταρο .

• Η Κανθαρέλλα η βρώσιμη , τη βρίσκεις στο δάσος 12 μήνες το χρόνο. Από τα πλέον νόστιμα μανιτάρια, με φρουτώδες άρωμα, γευστική σάρκα και ωραίο σχήμα. Επιστημονική ονομασία: Cantharellus cibarius . Κοινές ονομασίες: Κιτρινούσκα, Αυτάκια.

Λιγότερο διαδεδομένα βρώσιμα

• Το κοινό, Macrolepiota procera Μακρολεπιότα η ψηλή, συλλέγεται σε πολλές περιοχές γιατί είναι εύκολο στην αναγνώριση του. Είναι εξαιρετικά νόστιμο είδος, καλό είναι όμως να το καταναλώνουμε σε μικρές ποσότητες γιατί είναι δύσπεπτο. Ελληνική ονομασία: Μακρολεπιότα η ψηλή , Ζαρκαδίσιο

• Το συχνό, Morchella esculenta Μορχέλα η εδώδιμη είναι από τα πρώτα μανιτάρια που βγαίνουν μετά το χειμώνα, εμφανίζονται την άνοιξη, σε αμμώδη εδάφη, σε δάση πλατύφυλλων, χορτώδεις θέσεις, άκρες δασικών δρόμων και σε σημεία που λιμνάζουν τα νερά.


Ένα άγνωστο βρώσιμο
• Το συχνό, Russula virescens Ρουσσούλα η πρασινίζουσα, θεωρείται ένα από τα νοστιμότερα μανιτάρια του γένους, καρποφορεί καλοκαίρι και φθινόπωρο, σε μικρές ομάδες, σε δάση πλατύφυλλων, κυρίως κάτω από βελανιδιές και καστανιές, είναι θερμόφιλο είδος γι’ αυτό το συναντάμε συχνά στα μεσογειακά κλίματα. Ελληνική ονομασία: Ρουσσούλα η πρασινίζουσα.

Η Έκπληξη

Δεν γίνεται να μην αναφέρω ότι τα περισσότερα από τα είδη καλλιεργημένων μανιταριών που τρώμε είναι της ίδιας ποικιλίας ( η οποία φύεται και στις πλαγιές του Βοΐου ). Το όνομά της είναι Agaricus bisporus ( λαϊκή ονομασία πρόβεια ), και περιλαμβάνει μανιτάρια Portobello, Crimini και λευκά μανιτάρια. Ναι , πολύ καλά διαβάσατε , υπάρχουν μανιτάρια Κριμήνι.
Κλείνω με μία απαραίτητη επισήμανση. Δεν μαζεύουμε ποτέ μανιτάρια που είναι άγνωστα σε εμάς και σίγουρα δεν τα καταναλώνουμε .


Όμορφες μανιταροεξορμήσεις σας εύχομαι στα δάση του Βοΐου μας.

Exit mobile version